ตลอดทางจะเป็นทางที่ต้องวิ่งผ่า หมู่บ้านเข้าไป ทางที่วิ่งจะเป็นทางปูน พอให้ รถ2 คันสวนกันได้ เราได้เห็นวิถีชีวิตของคนที่นี่มากทีเดียว
ที่นี่มีผู้อยู่อาศัย หลายหลังคาเรือน จากที่ดู คงเกิน 100 แน่ๆ เลย เราขับรถผ่านร้านขายของชำ ที่มีกลุ่มผู้ชายวัยทำงาน กำลังนั่งจิบโอเลี้ยง บางคนกำลังเตรียมตัว และเครื่องมือกำลังน่าจะออกไปไร่ บ้านบางหลัง ก็มีกระเทียมแห้งห้อยไว้หน้าบ้าน บางหลังจะเป็นข้าวโพดแขวนเป็นพวง ขับมาได้สักพัก ทางก็จะเริ่มบีบแคบลง ๆ และชัน มากขึ้นเรื่อยๆ ๆ
สุดท้ายแล้ว จากทางที่กว้างๆ ก็จะค่อยๆ แคบลง แคบลง จะเหลือ แค่ทาง ชันเกือบ 90 องศา ที่รถมอเตอร์ไซต์ก็สวนกันแทบไม่ได้แล้ว (แต่ยังพอได้ ถ้าอีกคัน แอบ ชิด ๆ ๆ ขอบถนน)
" ทางน่ากลัวนะเนี่ยะ " ผมบอกนุ้ย
" เสียวร่วง... " นุ้ยบอก
" จับ สองมือเลยก็ได้นะ ไม่ว่า " ผมบอกเธอ แต่ไม่ได้หันไปมองนะ เพราะ ถนนตอนนี้ ต้องใช้สมาธิมาก
" ไอบ้า " นุ้ยพูด
แล้วเธอก็เอามือขวา มาโอบเอวผมไว้อีกมือ ตอนนี้มองเผินๆ คงเหมือนเธอกอดผมแล้วหละ หัวใจผมตอนนี้เต้น ระรัวเลยทีเดียว ส่วนนึงมาจาก ถนน ที่แสนอันตรายนี่ -*- แต่อีกส่วนใหญ่ๆ มาจากมือทั้งสองข้างของผู้หญิงที่ที่นั่งโอบผมอยู่ตอนนี้ แดดร้อนๆ และความเก้อเขิล ยิ่งทำให้เหงื่อ ออกมากกว่าเดิม ถึงลมที่พัดมาเรื่อยๆ ตอนนี้จะค่อนข้างหนาว ก็เถอะ
พอพ้นจากเขตหมู่บ้าน เราก็จะเข้าสู่เขตทางลูกรัง ลูกรังมากๆ มากถึงมากที่สุด ถนน ไม่ได้มีแค่ดินทรายสีแดง แต่พื้นถนนประกอบไปด้วย เศษหิน จำนวนมาก ไม่ใช่หินก่อนเล็กๆ แบบที่เราเห็นกันตามกรุงเทพฯ ที่เอาไว้โรยทางชั่วคราว แต่เป็นหิน ก้อนใหญ่ พอประมาณ เหมือนหินตกแต่งอ่างปลา หรือสระ ขนาดเล็ก หินพวกนี้ จมอยู่ในดินซะ ครึ่งก่อน แล้วยื่นส่วนแหลมๆ เล็กๆ โผล่ขึ้นมาด้านบน เวลา เราขับผ่าน มันจะพร้อมใจกัน ดุ๊กดิ๊ก ทำให้ถนนไม่มั่งคง ขับ "ยากมาก" Very hard เลย ใครขับมอเตอร์ไซต์ ไม่เก่ง ควรขับช้าๆ ด้วยความระมัดระวัง เรานั่งเกร็งกันมาพัก นึง ก็จะถึงจุด สุดท้าย ที่จะเข้าไปยังจุดชมวิวหยุนไหล
จุดสุดท้ายนี้ เกือบ 90 องศาจริงๆ ผมให้ได้ 85 องศา ทางลาดขึ้นชันมาก และเป็นดิน ถ้าขับเร็วมากไป จนล้อฟรีหละก็ ได้ไหลลงไปกองที่ตีนเขาแน่นอน
" โห้ววววววววว ~ " เรา 2 คนร้องพร้อมกัน อะไรมันจะวิบาก ขนาดนั้น แค่เห็นทางตรงนี้ ภาพ คน 2 คน และรถมอเตอร์ไซต์ ที่นอนอยู่กับพื้น ก็พุดขึ้นมาอย่างรวดเร็ว = =
อารมณ์นี้ แต่โหดกว่านี้และไม่มีคน
" ขับดีๆ นะมี๊นนน ~ " นุ้ยบอก มือเกาะเอวผมแน่น ผมหละกลัวเธอจะร่วง ลงไปจากรถทุกที
" เออน่า ระดับนี้แล้ว " ผมบอกเพื่อเพิ่มความมั่นใจให้กับเธอ ทั้งๆที่ผมโครตไม่มั่นใจในทาง ตอนนี้เลย
เราค่อยๆ ไต่ขึ้นมาช้าๆ สกู๊ปปี้ไอ คันแดง ตัวแรงที่เราใช้ มันก็ดันเป็นเกียร์ ออโต้ ที่ผมไม่ค่อยถนัด แต่สรุปแล้ว มันก็ยังพาเรา 2 คน มาถึง จุดที่สูงที่สุดของ เนินเขาลูกนี้ได้หละน่า
พ้นจากทางสุดโหดขึ้นมาได้ เราจะพบ ลานกว้างงง ที่สามารถจอดรถใหญ่ได้ หลายๆ คัน (แอบสงสัยว่า ต้องมีทางอื่น ที่จะขึ้นมาที่นี้ได้แน่ๆ) เราจอดตรงหน้าซุ้ม แล้วเดินขึ้นเนินดินไป อีก 2 ชั้น ก็จะพบกับจุดชมวิวหยุนไหล ที่นี่เค้าบอกว่า เป็น 1 ใน 100 ที่บอกรัก และ 20 ที่ขอแต่งงาน ด้วย
จุดนี้ ที่เรายืนอยู่จะมองเห็นทิวทัศน์โดยรอบ 180องศา รอบตัว เวิ้งกว้างที่ราบด้านหน้าคือเมืองปายในยามสาย ตอนนี้ ประมาณ 10 โมง จะ 11 โมงได้แล้ว แต่เรายังเห็น หมอกขาวๆ ลอยเอื้อยๆ บางๆ อยู่เลย อาจจะเป็นเมฆ หรือเพราะความกดอากาศต่ำก็ได้ ตรงนี้ มีเต็นท์สีฟ้า อยู่ 1หลัง ทำให้พอเดาออกว่า ที่ต้องเป็นที่ราบกว้างๆ แบบนี้ เพราะเอาไว้เป็นจุด กางเต็นท์นั่นเอง
" สวยมั้ยคะ หมอกตอนใกล้จะเที่ยง " ผมหันไปถามนุ้ย
" ก็สวยดีนะคะ ถ้าแดดไม่ร้อนอย่างนี้ " นุ้ยแกล้งพูดเพราะเสียงหวาน กวนผม
" อุ้ย คำบอกว่าเป็นจุดบอกรัก 1 ใน 100 ด้วยนะ " ผมบอกนุ้ยแล้วชี้ไปที่ป้าย
" อะ ไหนบอกสิ๊ " นุ้ย มองหน้าผม จ้องตาแล้วถาม
" หื้ม " ผมมองหน้าเธอ ผู้หญิงคนนี้ ผู้หญิงคนนี้ โอยยยยยยย.....
ผมรักเธอ ผมรักเธอ ผมรักเธอมาตลอด รักเธอมากนานมาก ผมแสดงออกทุกอย่าง ตั้งแต่เธอยังมีแฟน จนเธอโสด จนผมมีแฟนบ้าง จนเราห่างกัน จนเราได้มาปายด้วยกัน จนผมใกล้จะบ้าแล้ว เพราะอยู่ใกล้เธอมากเกินไป ผมไม่ใช่คนขี้เขิลจนไม่กล้าพูดบอกรักนะ แต่กับสถานที่ๆ เอาไว้บอกรักโดยเฉพาะ มันรู้สึก ศักสิทธิ์มาก จนอ้าปากแทบไม่ออกเลยหละ
" เปลี่ยนเป็นขอแต่งงานแทน ได้ปะ " ผมหันไปหาเธอ มองตาแล้วถาม
" บ้า... ไม่เอาหรอก มีนต้องไปขอกับคนที่เป็นแฟนกันก่อนสิ " นุ้ยบอก แล้วเดินไปที่ป้าย ให้ผมถ่ายรูป
" มีนรักนุ้ย " ผมพูดเบาๆ กับตัวเอง อย่างน้อยๆ ผมก็ได้บอกกับปายแล้วกัน ว่าผมรักผู้หญิงที่มาหาปายด้วยกันเป็นครั้งแรก เผื่อปาย จะช่วยอะไรผมได้บ้างนะ _ _"
" คราวหน้านุ้ยจะมาที่นี่กับแฟน " อยู่ๆนุ้ยก็พูดขึ้นมา
" หื้มม.... งั้นถ้าโชคดีเราก็คงจะมาเจอกันที่นี่ใช่ไหม " ผมหันไปบอกนุ้ย
ที่ผมบอกเธอไปแบบนั้น เพราะคำพูดของเธอ เมิ้อกี้ ทำให้ผมรู้สึกว่า เธอไม่ได้อยากมาที่นี่กับผมซะหน่อย ( คุณอาจจะว่าผมโง่ ก็ได้นะ เพราะผมมันก็เป็นแบบนั้นมาตลอด -*- ) บางทีในใจ นุ้ยอาจจะมีใครบางคนอยู่แล้ว แล้วเธอ ก็อาจจะอยากมากับเค้าคนนั้น มากกว่าผม ก็ได้
" มีนก็จะมากับแฟนของมีนหรอ " นุ้ยหันมาถามผม เธอมองตาผมอย่างเย็นๆ
" ก็คงจะเป็นแบบนั้นหละมั่ง..... ก็นุ้ยมากับแฟนนี่หน่า มีนก็คงต้องมากับแฟนมีน " ผมตอบออกไป ข้างในใจผมกำลังกรีดร้องเบาๆ
" เราจะมาเจอกันที่ปายใช่ไหม " นุ้ยถาม
" ถ้านุ้ยอยากเจอมีนจะมาหา เหมือนที่เคยเป็นมาตลอด " ผมตอบเธอแล้วเดินเข้าไปใกล้ๆ
" ถึงนุ้ยจะมากับแฟน มีนก็จะมาหาหรอก ? " นุ้ยถาม เงยหน้าขึ้นมามองผม
" ใช่ แต่ถ้านุ้ยมากับแฟน นุ้ยคงไม่อยากเจอมีนหรอกมั่ง " ผมถามมองตาเธอ
" รู้ได้ยังไงหละ..... บางทีนุ้ยอาจจะต้องมาคนเดียวก็ได้ นะ " นุ้ยตอบเธอมองตาผม
" งั้นเราก็จะมาคนเดียวทั้งคู่ แล้วมาเจอกันที่ปาย แบบนี้ใช่ไหม " ผมถามเธอ ตอนนี้เรามองตากัน
" ถ้าเป็นยังงั้น นุ้ยจะแอบมาไม่บอกมีน " นุ้ยบอกแล้วอมยิ้ม เธอน่ารักจัง น่ารักเหมือนวันแรกที่ผมเจอเธอ
" ทำไมหละ " ผมถาม
" นุ้ยจะได้โทรหามีน แล้วบอกให้มีนมาหา ดูซิว่า มีนจะมามั้ย ~ " นุ้ยบอก
" มีนต้องมาอยู่แล้วหละ นุ้ยก็รู้นี่ " ผมบอกเธอ
" ทำไมหละ " นุ้ยถาม จ้องตาผมแบ๋ว
" เพราะ..... "
ถึงตรงนี้ คุณคงอยากให้ผมบอกออกไป ว่า " เพราะมีนรักนุ้ย " ใช่ไหม >///////< ในใจผมก็คิดแบบนั้นแหละ ผมอยากจะบอกเธอทุกนาทีเลยด้วยซ้ำ แต่เชื่อสิ ว่ามันไม่ง่าย หยั่งงั้นหรอก คำว่ารักสำหรับคนบางคน มันพูดย๊ากกก ยากก
" เพราะมีนเคยบอกกับนุ้ยแล้วไง ว่าไม่ว่าเมื่อไหร่ที่นุ้ยเหงา ไม่ว่าเมื่อไหร่ที่นุ้ยไม่มีใคร เวลานุ้ยเสียใจหรือท้อใจ มีนจะอยู่ข้างหลังนุ้ยเสมอ " ผมตอบเธอ โครตพระเอก แต่ไร้สาระ -*- !!
ผมเคยสัญญา กับเธอแบบนั้นจริงๆ เอาไว้เรื่องหน้าจะเล่าให้ฟังนะครับ
" ดี.. งั้นก็มาถ่ายรูปให้หน่อยได้แล้วคนสวน !! " นุ้ยยิ้มกว้าง แล้วเดินออกไป หาจุดสวยๆ แล้วตั้งท่า ให้ผมถ่ายรูป
ถ่ายได้อีก 2 - 3 รูป เราก็เข้ามาหลบแดด ในบ้านดินที่เหมือนจะเป็นออฟฟิศของจุดชมวิวนี้ ภายในตกแต่งแบบเรียบง่ายสไตล์จีนๆ มีรูปภาพของจุดชมวิวนี้ แต่เป็นภาพวาดดูสวยงามมากทีเดียว เราเดินเข้าไปด้านใน ผมเหลือบไปเห็นคูลเลอร์น้ำตั้งอยู่ เลยหันไปถามคุณอาผู้ชายที่ดูแว็บเดียวก็รู้ว่า น่าจะมีเชื้อจีน ว่าน้ำนี่กินได้มั้ย
" อ่อ อื้มเลยๆ น้ำนี่เอาไว้ให้นักท่องเที่ยวกินอยู่แล้ว " คุณอาบอก แล้วยิ้มอย่างใจดี
" อะนุ้ย หิวน้ำไม่ใช่หรอ " ผมกดน้ำมา 1 แก้ว แล้วยื่นให้เธอก่อน
" รู้ดี ~ " นุ้ยยิ้ม แล้วรับแก้วน้ำ ไปดื่ม
" ทำไมมากันป่านนี้หละหนุ่ม " คุณอาถามพวกเรา
" ก็พอดีว่าตื่นสายครับ แฮะๆ แล้วก็ไม่รู้ว่าตรงนี้มีจุดชมวิว ลองขี่รถมาเรื่อยๆ ก็เพิ่งจะถึงนี่เอง " ผมตอบ
" ตรงเนี่ยะนะ กลางคืนจะมีคนมากางเต็นท์ ดูดาวกัน กลางคืน ดาวสวยมาก " คุณอาบอก ชี้ไปที่จุดโล่งๆ ตรงกลางลาน
" แล้วก็ตอนเช้า จะมีข้าวต้มยูนานสูตรพิเศษนะ อร่อยมาก เมื่อเช้าก็มีคนขึ้นมาเยอะเลย... เมื่อเช้าอากาศหนาว เพิ่งหนาวมากๆได้เมื่อเช้าวันแรกเอง หมอกลงเยอะ สวย... อากาศหนาวข้าวต้มเลยขายดีหมดไว. ไม่งั้นป่านนี้ พวกหนู ก็ได้กินกันอยู่หรอก "
คุณอาบอก แล้วชี้ไปที่ หม้อข้าวต้ม หม้อใหญ่ที่คว่ำอยู่บนโต๊ะ
" โอย เสียดายเลยครับ.. ผมไม่ได้มาบ่อยๆ ด้วยสิ " ผมบอกครับคุณอาไป
" ไม่เป็นไรๆ พรุ่งนี้ค่อยมากินก็ได้ แต่รีบมาหน่อยนะ นักท่องเที่ยวเริ่มมากันเยอะแล้ว " คุณอาบอกพวกเราอย่างใจดี
" ขอบคุณครับผม ไว้เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมมาใหม่ " ผมบอกคุณอา แล้วก็ขอตัวออกจากตรงนั้นมา
เรากลับมาที่ รถมอเตอร์ไซต์ แล้วเตรียมตัวไปไหว้พระที่วัดน้ำฮู ตามแผน ~
...................................................................................................................................................................
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น