นุ้ยแวะร้านเสื้อ ร้านนึงแถวๆเยื้องกับโรงพยาบาลปาย ก่อนเข้าวอกกิ้ง หน้าร้านแขวนเสื้อผ้าผู้หญิงสวยๆ เยอะเลย ทั้งพวกชุดเดรส ชุดลำลองทั่วไป เสื้อยืดแขนยาว กางเกงขาสั้น
หน้าร้านมีฝรั่งหนุ่มวัยรุ่นคนนึง เค้าตัวสูงกว่าผม สัก 10 - 20 เซนได้ ใส่เสื้อยืดสีขาว คลุมด้วยเสื้อเชิ๊ตบางลายสก๊อต สวมหมวกฟาง สะพายกระเป๋า หื้มม เค้าหล่อมากเลยหละ ตาสีฟ้าด้วย
นุ้ยเดินเข้าไปเลือกเสื้อในร้าน เธอยิ้มให้ฝรั่งคนนี้ด้วยแหละ .... ผมแอบมีอาการหึงเล็กน้อย ในหัวมีความคิดแปลกๆ ว่าฝรั่งผู้ชายจะมายืนหน้าร้านเสื้อผู้หญิงทำไมกัน หน้าร้านแถวนี้ ไม่มีใครอีกเลยนะ นอกจากเรา 3 คนนี่ แม่ค้าเดินออกมาจากหลังร้าน แล้วพูดคุยกับยัยตัวแสบ ที่หยิบดูเสื้อผ้าอยู่ ผมกับฝรั่งสุดหล่อ ยืนอยู่หน้าร้าน 2 คน เหมือนเป็นเพื่อนกัน แล้วมายืนรอใครสักคน บรรยากาศการยืนกับชาวต่างชาติ 2 คนนี่ ผมไม่เคยสัมผัสแฮะ แปลกๆ พิกล
" Hello.. "
คุณคิดว่าคำนี้ ใครเป็นคนเปิดประเด็น ฝรั่งใช่มั้ยหละ ^ ^ เปล่าเลยผมเปิดเอง
" Oh .. hello. Nice to meet you " เค้าตอบ ยื่นมือมาจับมือผม ยิ้มกว้างเลย เพราะจากที่ดู เค้าก็อึดอัดพอสมควร ที่มายืนใบ้กัน 2 คน
" Nice to meet you too " ผมตอบ
" อ่า....Where are you come from ? " ผมถาม
คือผมไม่ใช่คนพูดอังกฤษ ไฟแล็บ ภาษาเป๊ะ สำเนียงได้ แบบนั้นนะครับ ผมก็พูดอังกฤษติดสำเนียงไทยๆ แบบนี้แหละ แต่ผมชอบที่จะฝึกมันบ่อยๆ ยิ่งบางทีเจอชาวต่างชาติหน้ามึนๆ ไม่รู้จะถามใคร ผมมักจะเข้าไปคุยกับเค้าก่อนเองเสมอๆเลย
" I come form Sweden " เค้าพูด บอกว่าเค้ามาจากสวีเดน เอ๊ะ สวีเดนก็มีภาษาของเค้าเองนะ
" อ่าา.. You come alone ? " ผมถาม อันนี้แหละ ที่ตั้งใจจะถามแต่แรก แกมาคนเดียวหรอ แกอย่ามาแย่งรอยยิ้มจากผู้หญิงที่ฉันรักนะ !!!!!
" Arr.. nono . I come with my girl friend. You live in here ? " เค้าบอก.. อ่อสรุปมากะแฟน ไหนหละ ไม่เห็นมีเลย ผมมองซ้ายมองขวา
" มีน สวยมั้ย " นุ้ยเรียกผมจากในร้าน หยิบเสื้อสีชมพูสายสติ๊ส ทาบให้ดู
" หื้มมม ลิงใส่เสื้อ ลายมนุษย์ต่างดาว " ผมตอบไปกวนๆ นุ้ยทำปากบู๊ แล้วหันไปเลือกต่อ
" Oh. อ่าาา ยังไงวะ -*- . am... อ่า traveler " ผมตอบไปตะกุก ตะกัก
" She so cute ~ " ฝรั่งบอก ยิ้มให้ผม แล้วชี้ไปที่นุ้ย
" Yes..i think so " ผมตอบตามตรง มองไปที่นุ้ย แล้วอมยิ้ม
ในที่สุดแฟนของเพื่อนชาวต่างชาติก็ออกมาจากหลังร้าน เธอเป็นผู้หญิงชาวต่างชาติผิวขาวหุ่นดี หน้าคมสวย (หน้าอกใหญ่มว๊าก ~) สวมเสื้อกล้ามลายทางสีส้มสลับขาว กางเกงยีนส์ ขายาวทะมัดทะเมง
ผมเดาว่าหลังร้าน คงเปลี่ยนเสื้อได้ เธอก็เลยไปลองเสื้ออยู่นาน
" You girl friend ?.. She so very beautiful " ผมบอกเค้าบ้าง หลังจากเราทั้งคู่มองเธอเดินออกมาจากร้าน
" Thank. My name is peter and.... ? " เค้าอมยิ้มที่ผมชมแฟนเค้า แล้วถามชื่อผมบ้าง
" Meen... it my name " ผมบอก ตอนนี้เราเหมือน เพื่อนที่เข้าใจหัวอกผู้ชาย ด้วยกัน... ยืนรอแฟนสาวเลือกเสื้อผ้า
" Meen. you can drive motorcycle " เค้าถามผม ด้วยสำเนียง และ อะไรต่างๆ กว่าผมจะฟังคำนี้รู้เรื่อง เราทวนกัน 3 รอบ
" Ahr... yes yes .. โน้นไง My car. " ผมตอบ ชี้ไปที่ เจ้ารถสกู๊ปี้ไอแดง แรงฤทธิ์
" Why don't you go to......... " ท่อนนี้ยาว และกว่าจะเข้าใจกัน ปีเตอร์ต้องเล่นละครใบ้ ไป 1 ยก ปีเตอร์บอกว่า ทำไม อากาศหนาวๆ อย่างนี้ ผมถึงไม่พานุ้ยไปที่ น้ำพุร้อนหละ เมื่อเช้า พวกเค้าไปกันมา มีความสุขมากๆ อากาศหนาวเย็น แล้วได้แช่น้ำพุร้อนเนี่ย มีความสุขมากเลยนะ..
" Rally ? I think i must go too. " ผมตอบแล้วยิ้มให้เค้า
" How long you live in pai " ผมถามเค้าบ้าง
" This last day.. Tomorrow we go to phuket " ปีเตอร์บอก
" And i think i propose her to marry me " ปีเตอร์หันไปทางแฟนเค้า แล้วยิ้ม
" โอ๋... Good luck friend " ผมตอบ แล้ว ยื่นมือไปจับมือปีเตอร์บ้าง
เป็นเรื่องน่ายินดีจัง ปีเตอร์ดูเป็นผู้ชายที่ยิ้มง่าย ปรกติแล้วฝรังมักจะปิดเรื่องส่วนตัว ไม่บอกใครนะ หรือเพราะว่าเค้าคิดว่าเราคงไม่เจอกันอีกแล้วแน่ๆ เลยกล้าบอก เอาเถอะๆ แค่ผมเห็นคู่รักชาวต่างชาติที่รักกัน แล้วฝ่ายชายกำลังจะขอฝ่ายหญิงแต่งงานอยู่ตรงหน้า อารมณ์มันก็ Happy ไปตามเค้าด้วยแฮะ ผมมองนุ้ย แล้วยิ้ม ฉันก็อยากมีวันแบบนี้กับเธอบ้างนะ ยัยตัวแสบ
น่าแปลกที่สองสาวเลือกเสื้อผ้าเสร็จพร้อมกันพอดี นุ้ยไม่ได้อะไรติดมือมาเลย ในขณะที่อีกคนได้มาเพียบ ~ ก่อนจาก ปีเตอร์ชมนุ้ยว่าน่ารัก อีก 1ดอก (เอ๊ะ ไอ้นี่ !!) แล้วหันมาหลิวตาให้ผม ปีเตอร์ยังบอกอีกว่า อย่าลืมไปน้ำพุร้อนนะ มันเจ๋งมาก นายต้องลอง
" คุยไรกันอะ นาน สองนาน รู้จักกันหรอไง " นุ้ยถาม
" ก็เพิ่งรู้จักปะกี้แหละ เค้าชื่อปีเตอร์ " ผมตอบ
" หล่อดีนะ ตาฟ้าด้วย ชอบๆ " นุ้ยชมปีเตอร์
" เดี๋ยวจะกลับไป เตะก้านคอมัน -*- มันชมนุ้ยสวย " ผมบอกแอบหงุดหงิด
" เตะเค้าถึงรึไง " นุ้ยแซว แล้วหัวเราะเบา
" หน๊าววว ~ " ผมบอกนุ้ย
คราวนี้ ผมเป็นคน เอื้อมมือออกไปคว้ามือเธอมาจับเองบ้าง นุ้ยใส่ถุงมือสีน้ำตาล คู่เดิม เธอมองหน้าผม ชะงักนิดๆ ปรกติผมไม่เคยเป็นฝ่ายจับมือเธอก่อนเลย แต่นุ้ยก็ไม่ได้พูดอะไร เราจับมือกันเดินตัวติด ฝ่าอากาศหนาว เข้าไปถนนคนเดินปาย
ใช่ครับ วันนี้อากาศหนาวกว่าเมื่อวาน เมื่อวานเราเดินกลางคืน เราก็ว่าหนาวแล้วนะ แต่วันนี้มันหนาวจนเหมือนจะมีหมอกบางๆ ลอยอยู่เหนือเมืองปายเลย เมื่อวานเรายังกิน บลูฮาวาย(ที่ไม่มีแอลกฮอลล์)ปั่นได้ แต่ถ้าเป็นวันนี่ ผม เซย์โนว แบบไม่ต้องคิดเลย อากาศหนาวเย็นจนไม่ว่าเดินผ่าใครๆ ก็ควันออกปากกันหมด บรรยากาศหนาวสุดขั้ว รวมกับ ทิวทัศน์เมืองเก่า เสียงดนตรีล้านนา ที่เดินๆ ไปก็สลับกับ เร๊กเก้บ้าง และเสียงลมพัดโชยหวิววววว ~ มาไกลๆ วันนี้ตลาดน่าเดินมากๆเลยหละ
" หนาววว ~ " นุ้ยบอก เรากำลังเดินผ่านร้านบาร์เหล้า ที่มีชาวต่างชาตินั่งสังสรรค์กันอยู่ เฮฮา ทำให้ผมนึงถึงเด็กฝรั่ง ที่เหมือนตุ๊กตา คนเมื่อวาน น้องน่ารัก ตาสีฟ้าเป็นประกาย เอ... ถ้าปีเตอร์มีลูก คงอารมณ์นี้หละมั่ง
" หมีนุ้ย น่ารักป่าว " ผมชี้ให้นุ้ยดู ตุ๊กตาหมีตัวบะเริ่มเท่าคน ที่นั่งเฝ้าตู้ไปรษณีย์ปาย อยู่
" น่ารักมาก ~ " นุ้ยบอกแล้วเดินเข้าไปดู
ร้านนี้ขายโปสการ์ด มากมาย หลายแบบ มีการ์ดอวยพร แบบ ส.ค.ส ด้วยนะ ถังลูกกวาดที่วางอยู่หน้าเคาเตอร์ดูน่ากิน ตกแต่งแบบน่ารักๆ ผสมวินเทจ นิดๆ มีจักยานห้อยดอกไม้สวยๆ ให้ถ่ายรูปกันด้วย
ส่วนเจ้าหมีใหญ่ที่ผมว่า นั่งอยู่หน้าร้าน บนเก้าอี้เหมือนเด็กลูกครึ่งหมี นั่งอยู่จริงๆ มีป้ายเขียนไว้ด้วย น้องหมีตัวนี้ ชื่อพุงพลุ้ย เค้าว่าเค้ามีฝาแฝด สามารถส่งฝาแฝดเค้าไปให้ใครก็ได้ ที่คุณอยากจะส่งไป ทั่วประเทศไทย เค้ากอดแล้ว นุ่มนิ่มน่าฟัด ที่สุด เค้าว่ามาแบบนี้ วึ่งก็จริงนะ อากาศหนาวๆบาดใจตอนนี้ ถ้าได้กอดเจ้าหมีพุงพลุ้ยนี่นอนบนเตียง ก็หลับสบายยย.....
เราออกจากร้านโปสการ์ดเดินเลาะไปเรื่อยๆ ก็มาพบกับร้านที่สะดุดตา และมีคนรอซื้อกันเยอะทีเดียว
" มีน ซื้อน้ำ !!! " นุ้ยพูด ชี้ไปที่ร้านที่ว่า
" หื้ม... เจ๋งอะ เข้าใจขายแฮะ " ผมตอบ
................................................................................................................................................................
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น