วันอังคารที่ 11 มีนาคม พ.ศ. 2557

บันทึกถึงเมือง ปาย ตอนที่ 3

 

 คืนวันนั้นผมมาเก็บของแล้วเข้าเว็บไม่รู้กี่ร้อยเว็บ  เผื่อดู ตารางรถ ค่าที่พัก สถานที่เที่ยว (นี่ขนาดคิดว่าไม่ได้ไปหรอก นะ) การจะไป ปาย เนี่ยะ  เราต้องขึ้นรถที่ท่ารถขนส่ง  แล้วไปลง เชียงใหม่  ก่อนจะต่อรถอีกทอดไปยังเมืองปาย
 
   ผมวางแผนว่า เราจะออกจากโรบินสัน ช่วงเย็น แล้วไปถึงที่หมอชิต หัวค่ำๆหน่อย  เราต้องไปลงที่เชียงใหม่ ประมาณเช้ามืด ๆ  เพื่อต่อรถไปยังปาย  จะได้ ไม่เกินเที่ยง

   ไปเชียงใหม่เราไปรถอะไรก็ได้นะครับ   ถ้าใครไม่อยากขับรถไปเอง รถไฟ   เครื่องบิน  หรือท่ารถขนส่งทั่วไปก็มีทั้ง  รถบัสปรับอากาศ / ปรับอากาศพิเศษ  รถทัวร์ปรกติไม่มีแอร์  
(ซึ่งตัวผมเองนะ เวลาไปเที่ยวแบบนี้ ชอบไปรถบัสปรับอากาศพิเศษไป มันได้ฟิล มว๊าก)

  เดี๋ยวจะหาว่าตื่นเต้น ดี๊ด๋าจนลืมแฟนตัวเอง....  ใครว่าหละ คืนเนี่ยะ ผมชวนเค้าไปทะเลด้วยกันแล้ว และเค้าปฏิเสธ  เค้าขอไปกับเพื่อน..... (เชื่อมั้ย วันปีใหม่ก็อยู่กับเพื่อน  แต่ไม่เลือกอยู่กับผม ไล่ผมกลับบ้าน)

 
   แล้วก็มาถึง เย็นวันนัด   ผมไปรอนุ้ย ตอน 6 โมงเย็น แต่นุ้ยบอกว่ามีเคส  ไปช้าหน่อยนะ  ในใจผมคิดแล้ว..... เอ็ยย   ไม่ได้ไปชัวร์ ๆ  ผมเลยเดินไปเล่นตู้ Tekken ฆ่าเวลา ...
   ปรากฎว่านุ้ย  ออกมาเร็วกว่าที่คิด  จากที่ว่าเจอหน้าผมจะบ่นให้หง่อยไปเลย  กลายเป็นว่าโดนบ่นแทน การพบกันครั้งแรก ในช่วง 3 เดือน  นุ้ยไปตัดผม บ็อบเทมา  ดูน่ารักไปอีกแบบ  ใส่กางเกงยีนส์ขาสั้น เสื้อยึดสีขาว  ทะมัดทะเม่ง

"โอยยย  !!  รอตั้งนาน  หายไปไหนมาวะ !! "  นุ้ยต่อว่า ถึงเธอจะลงท้ายด้วย "วะ"  แต่เสียงและรอยยิ้มของนุ้ย มันไม่ได้ชวนให้คิดว่าโกรธสักนิด

"ก็ใครจะไปรู้อะ  เห็นว่ามีเคส ก็คิดว่านานอะดิ " ผมตอบแบบอมยิ้ม... อดไม่ได้ น่ารักจริงๆแฮะ
"ปะ  ไปได้แล้ว จะทุ่มแล้วเนี่ยะ" ผมบอกเธอ

  เรามาขึ้นรถตู้ตอน เกือบ สองทุ่มได้  เพราะ นุ้ยมัวแสดงลีลาในการเลือกถุงเท้าอยู่นานกว่าจะออกมาจากห้างได้  รถตู้ออกตอน สองทุ่มครึ่ง  ตามเวลาที่เค้ากำหนด คนเต็มรถ  สรุปเราได้ไปเบียดชิดกันตรงเบาะหลัง  เอ่อ.......  จะบอกว่ามีความสุขก็ใช่นะ  แต่เวลารถมันโดดเนี่ยะ เจ็บเอาเรื่องเลย
  ผ่านไป 45 นาที  เราก็มาถึง ท่าขนส่งหมอชิต สภาพตอนนี้นุ้ยนอนซบไหล่ผมอยู่  แล้วรถก็ไม่มีคนแล้ว เราเลยขยับขึ้นมานั่งหลังคนขับ



"ไปเที่ยวกันหรอหนุ่ม"  คุณลุงคนขับหันมาถาม ก่อนถึงยูเทิร์นเข้าหมอชิต

" อ่อ ครับผม " ผมตอบ มองลุง   คุณลุงท่าทางใจดีทีเดียว

"เห็นแล้วคิดถึงสมัยลุงหนุ่มๆนะ แฟนลุงน่ารักแบบนี้เลย...  จะไปที่ไหนกันหละ"  ลุงบอกแล้วมองผมผ่านกระจกมองหลัง

"อ่อ  ว่าจะไป ปายครับ  แต่คงต้องขึ้นไปเชียงใหม่ก่อน"  ผมบอกลุง  แหม่ลุง ถ้าลุงบอกว่า เราเป็นแฟนกันผมให้ทิปเลยนะเนี่ยะ 555+
พอเราลงจากรถ ปั๊ป คำถามเกิด เลยทันที ว่าแล้วไงต่อไปที่ไหนต่อ ดี งงตื๊บหละคราวนี้

" มีนไปไหนต่ออะ "นุ้ยถามผม หน้ามึนๆ

"ไปเชียงใหม่ดิ   หรือนุ้ยจะให้มีนกลับบ้านอะ " ผมตอบกวนๆ

"กลับไปดิ เค้าไปคนเดียวก็ได้" นุ้ยทำหน้าบูด เป็นลิงอดกินกล้วย  แล้วเดินสบัดๆ นำหน้าไปเข้าในขนส่ง



   พอพูดขึ้นขนส่งหมอชิตใหม่    ผมไม่เคยมาที่นี้เลย เพราะตั้งแต่พ่อเสีย (พ่อผมเป็นคนเชียงใหม่) ผมก็ไม่มีธุระที่จะต้องไปต่างจังหวัดไกลๆ  ถ้าละแวกใกลๆ้ เราก็ขับรถไปเอา สะดวกกว่า
   หมอชิตในความทรงจำของผม  มันแออัดไปด้วยคน คน คน คนๆๆ   ทุกคนหน้าตาไม่รับแขก  อากาศร้อน อบอ้าว   และก็มีคนจรจัด  สัมภาระ กระเป๋าหนักๆ  พิ้นเครอะๆ  ฝุ่นสีดำ ควันรถ  เอาง่ายๆ ไม่น่ามอง
   แต่ทุกวันนี้  ขนส่งหมอชิตใหม่ ไม่ได้เป็นแบบที่ว่ามานะครับ   ข้างในติดแอร์  เย็นฉ่ำ   มีร้านอาหาร บริการ เหมือน ฟู้ดคอร์ด ในห้างไม่มีผิด มีโดนัท มี7-11 มีห้องน้ำ สะอาดๆไว้บริการ  ที่นี้มันอบอวลไปด้วยบรรยากาศของการเดินทาง  เอาเป็นว่าผมประทับใจมากเลยหละ

"มีน นุ้ยขอเข้า 7-11 ก่อนนะ" เธอบอกหลังจากเข้ามาแล้วเห็นเซเว่น ด้านใน
"อื้ม เอาดิ .....  มีนก็อยากกินน้ำ พอดี"  แต่ในใจผมอยากถามมากกว่า ว่านุ้ยอยากซื้ออะไร

ระหว่างที่เรากำลังจะเข้า 7-11 ก็มีโทรศัพท์เข้าเครื่องผม...
แฟนผม  โทรมา !!  เอาละสิ - - !

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น